Uzmanlar, çevremizdeki eşyaların beynimiz için sürekli bir görsel uyaran oluşturduğunu belirtiyor.

Özellikle kullanılmayan ama göz önünde duran eşyalar, beynin “karar al” merkezini sürekli meşgul ediyor.

Bu durum, fark edilmese de stres seviyesini artırıyor, zihni yavaşlatıyor ve konsantrasyonu düşürüyor.

“Fiziksel dağınıklık, zihinsel bulanıklığın dışavurumudur.”
– Psikoloji literatüründen bir özet

Kullanmadığımız eşyaları biriktirme eğiliminin altında çoğu zaman:

Gelecek kaygısı (ya lazım olursa?)

Duygusal bağ (hatırası var...)

Karar verme korkusu (atarsam pişman olur muyum?)
gibi psikolojik kalıplar yer alıyor.

Bu duygularla bastırılan objeler, zamanla yaşam alanımızı daraltırken aynı zamanda enerjimizi de düşürüyor.

Araştırmalara göre düzenli olarak gereksiz eşyaları ayıklamak:

Kaygı seviyesini düşürüyor

Uyku kalitesini artırıyor

Karar verme hızını yükseltiyor

Öz-kontrol duygusunu besliyor

Minimalist yaşamı benimseyen bireylerde daha yüksek içsel denge, daha düşük anksiyete ve daha güçlü özgüven gözleniyor.

Günde sadece 5 dakikalık bir “eşya temizliği” bile fark yaratabilir

6 aydır kullanılmayan eşyalarla vedalaşmak ilk adım olabilir

Her yeni eşya almadan önce “Buna gerçekten ihtiyacım var mı?” sorusunu sormak, zihinsel kalabalığın önüne geçebilir

Fiziksel alanlarımız, ruhsal dünyamızın birer yansımasıdır.

Bu yüzden bazen fazlalıklardan kurtulmak sadece evde değil, zihnimizde de yer açar.