Gözden değil, kalpten akan yaşlar Kalbin ağlaması, gözün ağlamasından daha ağırdır. Çünkü kalbin gözyaşı sessizdir; kimse duymaz, kimse görmez, ama insanı içten içe eritir. Kalp ağladığında, dil susar. Ve insan Rabbine daha çok yaklaşır. Kur’an’da hüzün ve yakınlık Kur’an-ı Kerim’de Hz. Yakub’un duası vardır: “Ben kederimi ve hüznümü yalnızca Allah’a arz ederim.” (Yusuf, 86) Bu ayet, kalbi ağlayanların sığınağıdır. Çünkü insanlar anlamaz, insanlar yargılar… Ama Allah, kalbinin derinliklerini bilir. O yüzden Hz. Yakub, hüznünü sadece O’na anlatmıştır. Ve O da sabredenlerin dualarını karşılıksız bırakmamıştır. Kalbin ağlaması neden rahmettir? Kalbin ağlaması, insanın hâlâ diri olduğunun işaretidir. Taşlaşmamış, kabuk bağlamamış, hisseden bir kalp… Bu, büyük bir rahmettir. Çünkü en kötü hal, kalbinin artık hiçbir şeye ağlamadığı andır. Sonuç: Allah kalbinin gözyaşını görür Ey kalbi ağlayan insan, bil ki; gözünden yaş akmasa da, Rabb’in senin o sessiz çığlıklarını duyar. Belki kimse bilmez derdini, belki anlayan olmaz… Ama O her zaman bilir. Ve bilmekle kalmaz, kalbine sabır ve huzur da indirir. 3 Maddede Özet: Kalbin ağlaması, insanın ruhen diri olduğunun işaretidir. Allah, kalbin sessiz gözyaşlarını da işitir. Hüznünü insanlara değil, Rabb’ine anlat; o zaman yükün hafifler.