Ölüm…
İnsanın en büyük korkusu.
Ne kadar konuşsak da, ne kadar kabullendik desek de, ölüm kelimesi geçince yutkunur insan.
Çünkü ölüm, bilinmeyeni ifade eder. Kontrol edemediğimiz, tarihini bilemediğimiz tek gerçek…
Ama bil ki kardeşim, ölüm korkusu insanın ruhuna konulan en büyük uyarıdır.
Çünkü insan, ölümlü olduğunu bildiği için hayata anlam yükler.
Ölümsüz olduğunu düşünen, nefsinin esiri olur, hesap vermez sanır.
Ahiret bilinci ise ölüm korkusunu korku olmaktan çıkarır.
Ölümü, karanlık bir boşluk değil, bir kavuşma olarak görür insan.
Rabbine, sevdiklerine, gerçek yurduna dönüş…
O yüzden Peygamber Efendimiz (sav) buyuruyor ki:
“Akıllı kişi, nefsini hesaba çeken ve ölümden sonrası için çalışan kişidir.”
Bu dünyada ölüm korkusuyla titreyen değil, ahiret bilinciyle hazırlanan insan olmak gerekir.
Çünkü ölüm, sona ermek değil; asıl yurduna yürümektir.
“Ölüm korkusu, ahiret bilinciyle yerini huzura bırakır.”