İnsanlar birbirine bakarken bile kaçıyor gözleri. Kimi utancından, kimi korkusundan, kimi de yüreğinde taşıdığı yükten… Göz göze gelmek cesaret ister. Çünkü göz, kalbin aynasıdır. Ne taşıdığını, ne sakladığını gösterir. Belki de bu yüzden, kalbinde en çok yük taşıyanlar, en az göz göze gelebilenlerdir. Ve belki de bu yüzden, en temiz insanlar bakışlarını saklamazlar. Ama en acısı nedir biliyor musunuz? Bir zamanlar göz göze bakmaya doyamadığınız birine, artık bakamamaktır. İşte o zaman insan, gözlerini değil, hayatının bir kısmını kapatmış olur. Göz göze gelemediğin insanlardan değil, aynaya bakamadığın günlerden kork.  Özetle: Göz göze gelmek cesaret ister, gözler kalbin aynasıdır. Kalbinde yük taşıyanlar, bakışlarını saklar. En acı şey, bir zamanlar baktığın gözlere bakamamaktır.