Yalnızlık…
Kimine göre ceza, kimine göre ödül.
Kimi yalnızlıktan kaçar, kimi yalnızlığı arar. Ama aslında mesele yalnızlıkta değil, yalnızken ne hissettiğinde.
Yalnızlık, insanı kendine yaklaştırır.
Gürültüden, kalabalıktan uzaklaştırır. Çünkü insan, kalabalıkta kendini unutur, yalnızken kendini duyar.
Düşüncelerini, korkularını, hayallerini, dualarını…
Hepsi yalnızken yankılanır.
Ama yalnızlık, huzura dönüşmüyorsa; o zaman acıya dönüşür.
Yalnız kalmak değil, kendini yalnız hissetmek yorar insanı.
Çünkü insan yalnız doğar, yalnız ölür. Asıl mesele, bu yalnızlığı huzura çevirebilmektir.
Unutma…
Yalnızlık, huzurun kapısı da olabilir, kederin de. Sen hangi anahtarı kullandığını bil.
“Yalnızlık, insanı korkutmaz; kendinden korkanı korkutur.”