Sevgili okurum,   Danışanlarımdan biri geçen gün şöyle dedi: “Hocam, kimseyi kırmak istemiyorum. Herkes mutlu olsun diye uğraşıyorum ama en çok ben yoruluyorum.”    Psikolojide bu duruma ne diyoruz?   Bu, “people pleasing” yani insanları memnun etme sendromudur. Çocuklukta, sevilmenin ve kabul görmenin şartı olarak sürekli “iyi çocuk” olmayı öğreniriz. Büyüdüğümüzde ise her ‘hayır’ deyişi, terk edilme korkusunu tetikler. Bu yüzden kendi sınırlarımızı aşarız, sessiz kalırız, yükleniriz.   Belirtileri:   Karşındakini üzmekten aşırı korkmak   Hayır diyememek   Kendini suçlamak   Kararın arkasında duramamak   Gizli bir öfke biriktirmek    Peki çözüm ne?   1. Köküne in. Ne zamandan beri insanları memnun etmeye çalışıyorsun? Kim seni “ancak iyi olursan severim” diye yetiştirdi?     2. Hayır demeyi öğren. Hayır demek, karşındakiyle arana duvar örmek değildir. Kendine evet demektir.     3. Şunu hatırla: Herkes seni sevmeyecek. Bu bir eksiklik değil, hayatın gerçeği.     4. Dua et. “Allah’ım, beni razı olduğun bir kul yap. İnsanların değil, senin rızanı önceleyen bir kalp ver.”    Son Söz: Unutma; herkesi mutlu etmeye çalışırken en çok kendini yormuş olursun. Oysa Rabbimiz senden mükemmel olmanı değil, samimi olmanı ister.