Sessiz kaldığınızda ilk duyduğunuz şey nedir? Çoğu danışan bu soruya şöyle yanıt veriyor: “Kendi içimden gelen bir huzursuzluk.” Çünkü zihin o kadar dolu, kalp o kadar bastırılmış ki... Sessizlik artık huzur değil; rahatsızlık demek oldu. İnsan kendini duyamazsa, başkasını anlaması da imkânsızlaşır. Bugün birçok kişi empati yoksunluğu, duygusal uzaklık ve anlayışsızlıktan şikâyet ediyor. Ama unutulan şu: İçine bakmadan dışarıyı anlayamazsın. Sürekli ekran, sürekli konuşma, sürekli koşturma… Neden? Çünkü durduğumuz anda bastırdığımız her şey yüzeye çıkıyor. O yüzden dinlemekten korkuyoruz: Hem kendimizi hem başkasını. Psikoloji bize şunu söyler: “Kendini anlamayan biri, başkasının cümlelerinde kaybolur.” Ve bazen o kayboluşu fark etmemiz yıllar alır.    “Sessizliğin içinde kalabilen insan, hayatın gürültüsüne karşı daha dirençlidir.”  Dr. Nevin Sancar 1. Modern birey sessiz kalmayı unuttu; bu da içsel iletişimi zayıflattı. 2. İç sesini bastıran kişi, başkasını anlamakta da zorlanır. 3. Gerçek empati, kendini duymaktan başlar.